در حال نمایش 3 نتیجه

آنژیوکت (Catheter)

یک کاتتر کوچک و قابل انعطاف است که در داخل عروق سطحی بیمار جهت تزریق وریدی قرار داده می‌شود. همچنین پس از قرار دادن آنژیوکت می‌توان برای گرفتن خون از آن استفاده کرد. در واقع لولة لاستیکی باریکی است که در مسیر رگ قرار می‌دهند و مایعات درمانی نظیر سرم را از طریق آن به بیمار تزریق می‌شود.
آنژیوکت به وسیله سوزنی که دارد وارد رگ بیمار می‌شود، زمانی که کاتتر در رگ بیمار قرار گرفت سوزن یا همان نیدل از آنژیوکت خارج می‌شود و کاتتر در رگ بیمار باقی می‌ماند، سپس با استفاده از یک چسب ضد حساسیت روی پوست بیمار محکم می‌شود.
آنژیوکت‌های جدید به شکلی ساخته شده‌اند که از نیدل‌استیک (هر نوع سوراخ شدن پوست توسط سوزن يا جسم نوك تيز) جلوگیری می‌کنند. در سال ۱۹۵۰ جنس این کاتترها از پلی وینیل کلراید بود.

از آنژیوکت‌ها بیشتر برای دسترسی عروقی استفاده می‌شود. این وسیله برای بیماران قبل از جراحی یا در اتاق‌های اورژانس قابل استفاده است، همچنین در بعضی موارد رادیوگرافی که از ماده حاجب استفاده می‌شود آنژیوکت برای بیمار تعبیه می‌شود.
آنژیوکت معمولاً بر روی وریدهای دست یا بازو بیمار قرار داده می‌شود، آنژیوکت با کاتتر سیاهرگ مرکزی متفاوت است زیرا کاتتر سیاهرگ مرکزی در ورید مرکزی (معمولاً سیاهرگ ژوگولار داخلی بر روی گردن یا سیاهرگ زیرترقوه‌ای در بالای قفسه سینه) تعبیه می‌شود اما آنژیوکت در وریدهای محیطی یا جهت دسترسی شریانی بر روی شریان سطحی و محیطی بیمار قرار داده می‌شود.
برای کودکان با استفاده از ژل بی‌حس‌کننده موضعی (مانند لیدوکائین) پوستِ ناحیه‌ای که قرار است آنژیوکت در آن قرار داده شود را بی‌حس کرده سپس آنژیوکت را قرار می‌دهند.

عوارض : 
قرار دادن آنژیوکت در ورید دردناک است که می‌تواند موجب اضطراب و استرس شود. استفاده از بی‌حس‌کننده موضعی قبل از تعبیه آنژیوکت موجب کاهش این درد می‌شود.عفونت، فلبیت، پاره شدن قسمتی از رگ و نشت دارو یا سرم، آمبولی هوا یا خونریزی که می‌تواند موجب هماتوم شود از عوارض آنژیوکت‌ها هستند.
به دلیل ریسک عفونت در محل آنژیوکت، مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا توصیه می‌کند که کاتتر هر ۹۶ ساعت تعویض شود.
اگرچه کاتتر وضعیت خوبی داشته باشد نباید مدت بیشتری از آنچه لازم است در رگ باشد.نیاز به تعویض کاتتر به صورت روتین مورد بحث و اختلاف است. مدیریت کردن درست آنژیوکت می‌تواند موجب کاسته شدن از بروز عوارض ناخواسته شود.

آنژیوکت = Angiocath
کاتتر عروق محیطی = peripheral venous catheter

انواع آنژیوکت :

انواع آنژیوکت

type of angiocat

  1. نارنجی : آنژیوکت شماره‌۱۴ (زخیم‌ترین) انواع آنژیوکت‌ها است که برای تزریق‌های مکرر و طولانی مدت استفاده میشود.
  2. طوسی : آنژیوکت شماره‌۱۶، جهت ترانسفوزیون خون، و در موارد پنوموتوراکس جهت تخلیه هوا در برخی مواقع استفاده میشود .
  3. سبز : آنژیوکت شماره ۱۸، معمولا در اتاق عمل جهت اعمال سنگین برای بیماران از سبز استفاده میشود .
  4. صورتی : آنژیوکت شماره ۲۰، بیشتر جهت سرم تراپی و تزریق داروهای بیمارستانی استفاده می‌شود.
  5. آبی : آنژیوکت شماره ۲۲، استفاده جهت تزریق دارو .
  6. زرد : آنژیوکت شماره ۲۴، جهت استفاده در کودکان از آنژیوکت زرد استفاده میشود.
  7. بنفش : آنژیوکت شماره ۲۶ (نازکترین) در رگ‌گیری نوزادان کاربرد دارد.